Zoals we in onze eerdere blog al aan u uitlegden:aanbesteden ging eerder op een hele andere manier. Inkopers werden door hun leveranciers uitgeknepen. Dit kwam door de wens om zo goedkoop mogelijk in te kopen. Leveranciers die mee deden aan aanbestedingen wisten dat het maar om maar 1 ding draait: zorgen dat ze de goedkoopste zijn. Dit zorgde ervoor dat bedrijven niet aan verwachtingen konden voldoen. Dit zorgde voor disappointed buyers in plaats van smart buyers. Voor wie wel een smart buyer wil zijn is de nieuwe manier van aanbesteden ontwikkeld: Best Value Procurement, oftwel prestatie-inkoop. De vier fasen van deze methode helpen de inkopers tijdens hun selectieproces.
De verschillen van toen en nu
Als u onze eerdere blogs heeft gelezen, dan heeft u al een idee van de verschillen tussen Best Value Procurement, oftewel prestatie inkoop, toen en nu. Wij hebben ze voor u op een rij gezet:
Aanbestedingsprocedure vóór 2015
- prijs doorslaggevend
- verantwoordelijkheid bij inkopende partij
- inkopende partij stelt eisen (als ware hij specialist)
- omvangrijke RFQ of RFP
- geen aandacht voor risico’s of kansen
- inhoudelijke experts komen niet aan bod
- geen samenwerking klant – leverancier
Prestatie-inkoop aanbestedingsprocedure
- beste kwaliteit doorslaggevend
- verantwoordelijkheid bij verkopende partij
- verkopende partij mag specialisatie tonen
- RFQ of RFP slechts 2 A4-tjes
- verplicht kansendossier en risico-dossier
- inhoudelijke experts leidende rol in procedure
- samenwerking klant en leverancier essentieel
Wilt u weten of uw bedrijf voorbereid is op prestatie-inkoop? Neem contact met ons op en we kijken graag samen met u verder. Lees ook onze gratis whitepaper ‘Best Value Procurement’ om meer te weten te komen over deze nieuwe manier van aanbesteden.